Yule, de winterzonnewende

Yule, de winterzonnewende op 21 december, is één van de 8 jaarfeesten van het Keltisch jaarwiel.  Dit 8 voudige jaarwiel is onderdeel van een eeuwenoude natuurreligie die stamt uit de tijd ver voordat het christendom zich in Europa verspreidde. In vroeger tijden waren de mensen veel sterker afhankelijk van de natuur. Het levensritme werd veel meer bepaald door de seizoenen en periodes van zaaien, oogsten en ploegen en was daarmee meer een cyclus. Belangrijke momenten in deze cyclus zijn momenten om te vieren. In feite is dat natuurlijk nog steeds het geval en we zouden ons daarvan weer wat meer bewust van kunnen zijn.

Op 21 december gebeurt er iets bijzonders. De zon staat op zijn laagst en de nachten zijn het langst. En net op dat moment begint de schommeling van de aardas aan zijn weg terug. Opeens worden de nachten niet meer langer. De zon komt weer hoger en hoger. De dagen worden lichter en langer.

Al vele duizenden jaren wordt dit moment gevierd. De natuurvolken van Europa vierden feest op dit moment, al lang voordat het Kerstfeest bestond zoals wij dat kennen. In de Keltische traditie wordt dit feest Yule genoemd.

Voor de natuurvolken van toen was het altijd weer spannend: zou het licht echt weer terugkomen? Toen wist men nog niets over de schommeling van de aardas. Men riep de Grote Moedergodin aan om de God van de Zon te baren, en door kaarsen aan te steken werd de zon opgeroepen meer licht te gaan geven. Met allerlei versieringen van groenblijvende planten en bomen wilde men de natuur eraan herinneren dat alle bomen en planten weer moesten uitgroeien. Mensen gebruikten daarvoor bomen en planten als den, hulst, klimop, maretak en andere groenblijvers.

 

 

Vandaag herkennen we deze symbolen als symbolen die we nog steeds gebruiken bij het Kerstfeest, al koppelen we dit feest in de westerse wereld tegenwoordig meestal niet meer aan de winterzonnewende, maar aan de geboorte van Jezus.

Toch zijn er genoeg paganistische stromingen die de historie niet zijn vergeten: bijvoorbeeld druïden, witte heksen en Wicca’s kennen Yule als het nieuwjaarsfeest in het achtvoudige jaarwiel van rituele feesten die zijn gebaseerd op belangrijke momenten in de seizoenen.

Waar komt de versierde Kerstboom vandaan?

De versierde kerstboom is een paganistische traditie, een gebruik dat al lang bestond voordat het Christendom opkwam. Volgens sommige bronnen kenden de Noormannen dit gebruik al. Uit geschreven historische bronnen weten we in ieder geval dat door de oude Romeinen rond de winterzonnewende een denneboom werd gekapt en versierd met giften voor de goden. Ook werden giften aan elkaar gedaan. Ook hier gaat het om een groenblijvende boom, die de natuur opriep weer groen te worden.

Rond het jaar 1400 ontstond in Duitsland opnieuw de traditie om een versierde dennenboom in huis te plaatsen. Later, rond 1800, begon de versierde kerstboom in Engeland weer aan populariteit te winnen. De rest van de westerse wereld volgde daarna.

Het is leuk om te weten dat wij massaal nog steeds deze traditie in ere houden, al kent niet iedereen de werkelijke historie. Boven alles is Yule een tijd van de terugkeer van het licht, een belofte van de geboorte van het licht vanuit de duisternis. Het is een tijd om liefde te delen met geliefden, vrienden en familie en breng dit tot uitdrukking door elkaar iets moois te geven, letterlijk in de vorm van een persoonlijk cadeau, of figuurlijk door iets voor de ander te betekenen. Voor leuke ideeën, kijk op onze  'cadeautjes pagina'

Hele fijne feestdagen!



Betaal makkelijk en veilig via:



à la Tara is onderdeel van


 

© 2014 - 2024 à la Tara | sitemap | rss | webwinkel beginnen - powered by Mijnwebwinkel